Restauracja Ratajska na Ratajach

Jakiś czas temu, ku mej uciesze pojawiło się nowe gastronomiczne miejsce. Jest to Restauracja „Ratajska” na Ratajach, która znajduje się na os. Czecha. Założyli ją dwaj szefowie kuchni: Kajetan Buszewicz i Tomasz Ochmanowicz.

Dla mnie ten fyrtel to pustynia gastronomiczna. Jest jakby od tej strony od paru lat jedna restauracja, ale za każdym razem jak byłam – coś nie grało… A wracałam, by dać szansę… ale no nie….

Więc do tej pory w tej części Poznania, by dobrze zjeść, prawie wcale nie było wyboru dokąd się wybrać.

Restauracja Ratajska – moim wybawieniem na pobliskim fyrtlu.

Jak już wspomniałam, Restauracja jest położona na osiedlu Czecha (wcześniej tutaj znajdowała się „Szybka Pizza”), posiada ogródek i miejsca parkingowe. Więc dla mnie jako zmotoryzowanej, to dodatkowy plus. Dla posiadających dzieci, dobra wiadomość, że w planach jest także placyk zabaw.

Zbliżając się do budynku, oprócz logo, w oczy rzuca się dodająca klimatu grafika Banksy’ego, namalowana na jednej z zewnętrznych ścian, są i zawieszone wewnątrz dzieła przedstawiające znanych szefów kuchni. Za tym wszystkim stoi utalentowany artysta i zarazem kelner Sebastian 😊

W menu oprócz autorskich dań jest pizza oraz lody naturalne. Szefowie układając kartę, za każdym mają zamiar sugerować się dostępnością świeżych i sezonowych produktów, co oznacza odpowiednio częste zmiany.

A więc, poniżej przedstawiam dania, którymi miałam przyjemność się posilić.

Gdy tylko usłyszałam jaka w tym dniu jest zupa sezonowa, bez wahania zamówiłam. A był to krem z młodych pieczonych pyrów z aromatem trufli, dodatkiem czarnego czosnku, zwieńczony chrustem z boczku i kabanosa. Zawsze kremy z ziemniaka, które miałam okazję jeść były jasne, aksamitne i łagodne w smaku. Ten tutaj pozytywnie mnie zaskoczył swoją nieoczywistością i „charakternymi” dodatkami 😉

Nierzadko spotykana w poznańskich restauracjach w menu pyra z gzikiem, tutaj jako pozycja „Ratajska pyra z gzikiem z rzodkiewką, kwaśną śmietaną i szczypiorem” wcale taka przewidywalna nie była… To, co zobaczyłam na talerzu, nie było już takie oczywiste 😊

Z daleka jak kelner (pozdrawiam Sebastiana 😉 ) niósł to danie, myślałam, że za chwilę zjem lody z pyry, haha… A okazało się, że tak wyglądała kula z masła kakaowego wypełniona gzikiem! Pyry zaś leżały obok w formie gniecionej  – walec w panierce. Nie spodziewałam się tego dania w tak nowoczesnym wydaniu. Było oryginalnie, zaskakująco i smacznie. Jak lubię.

Oprócz dwóch wymienionych wyżej pozycji, spróbowałam:

„Podwędzanego tatara wołowego z emulsją z żółtka, piklowaną kurką, ogórkiem małosolnym, cebulą i oliwą lubczykową zaserwowanego z pieczywem własnego wypieku”

Nic mu nie brakowało, a tylko i nawet wyróżniało – wspaniały aromat podwędzonego mięsa. Wielbiciele tej mięsnej przystawki będą zadowoleni 😊 a zwłaszcza tacy, jak ja, którzy nie koniecznie są za całym surowym żółtkiem wbitym na mięso do wymerdania 😉

Drugie, równie bardzo smaczne danie to  „Polik wołowy z młodymi ziemniakami, szparagami, młodą marchwią i sosem demi glace”

Policzki czy to wołowe czy wieprzowe, zawsze znajdą u mnie uwielbienie. Nie wiem, jak można nie lubić tak bardzo delikatnego mięska? (nie jestem za zdrobnieniami składników, ale tutaj aż się prosi 😉 ) Jak dobrze, że już dosyć często można spotkać tą część głowizny w menu, której niektórzy jeszcze nie mają odwagi spróbować. To istny rarytas! Najdelakitniejciuśkie mięśko 😛

Restauracja Ratajska ma w swoim menu także różnego rodzaju pizze do których ciasto jest wyrabiane na prawdziwej włoskiej mące. Daje się w ustach poznać jakość odpowiednio długo odpoczywającego ciasta, sosu z włoskich pomidorów pelati i wysokiej klasy mozzarelli. Pizza z taką bazą wygrywa w porównaniu do tej, którą oferują okoliczne osiedlowe pizzerie… Dlatego już nie raz skorzystałam z możliwości dostawy. Jakość ciasta nawet po odgrzaniu w piekarniku jest imponująca.

Na wynos próbowałam już parę różnych, a na a miejscu zamówiłam tą:

„Tartufo bianca  – sos śmietanowo truflowy, ser mozzarella, boczek wędzony, cebula, pieczarki”

Co mi zaimponowało, i do tej pory nie spotkałam się bynajmniej w polskich pizzeriach – dodatkiem był kawałek parmezanu do samodzielnego starcia na małej tarce. No brawo za pomysł.

Lemoniada to podstawa w letnim menu, dlatego wszystkie dania popijałam orzeźwiającą „lemoniadą Ratajską” w karafce.

Bardzo serdecznie polecam! Ja będę z chęcią wracać, ponieważ bywam w okolicy tego fyrtla dosyć często i czasami po prostu nie mając za dużo czasu, restauracja Ratajska jest idealną miejscówką, by pysznie zjeść nie chcąc wbijać się w zakorkowane miasto.

Albo chociażby jest to mega alternatywa, by podjechać po zakupach na Franowie, w Ikei czy M1 na posił, zamiast pałaszować miernej jakości fast-foody… No, ale jak kto woli 🙂